Uzun bir aradan sonra herkese merhaba.....
Blog aleminde uzun bir ara verdiğimin farkındayım. Tabi kendime göre sebeplerim olduğundan mütevellit. Bu aralar yaşadıklarımı biraz anlatmaya çalışacağım sizlere.....
İnsanoğlu dünya düzeninde her şeye yetişmeye çalışan bir varlık. Tabi bu kurulu düzen çerçevesi içerisinde her bir bireyin kendine ait sorumlulukları, görevleri, ve ismimizin yanına çevremizden gelen bir çok beklentiyi,de ekleyince. Oynatma az kaldı doktorum nerede kıvamına geliyoruz.
Hayatımda Mayıs olarak baktığımda benimde vazifelerim,yükümlülüklerim,görevlerim olmaktadır. Dünya üzerinde bu saydıklarının bir tanesini muhakkak yapan çok insan var ya !!!! Özel değilsin Mayıscım... İç sesciğim bana özel değil biliyorum !!!!!
Sen biraz sessiz dur.. Kenarda oyna.... Girme olaylara......
Nerede kalmıştım. Hayatım her devresinde çok fazla ağlak bir insan olmadım. Ajitasyonu bol her durumdan nemalanan yada hayatta sürekli yardım isteyen biride olmadım.
Hayatın içinde başıma ne gibi olumlu veya olumsuz süreç yaşasam ilk kendim halletmeye çalışırım. Süreçlerde annem ve sarı oğlan,dan başkası pek bilmez...
İnsan ilişkilerinde beklentilerimi en aza indir gerim. Hiç bir arkadaşıma,dostuma veya yeni tanıştıklarıma çok fazla mana ve etiketler koymam.. Tabi bu aşamaya ben gelene kadar epey zamanımı aldı. Bende en bolundan en tazesinden kazıklanma,çıkar,menfaat, dalkavukluk, yağcılık, sadece işine yaradığın zaman arkadaş olma gibi vs vs durumların hepsini gördüm. Veya yaşadım...
Kimisinde tası tarağı topladım. Gittim. Bazılarında tas, tarak, kap,kaçak,her şeyi öylece bıraktım. Kimisinde izleyici oldum. İzledim. Oyun veya olaylarda soğuk kanlılığımı korudum. Bazen koruyamadım. Diskalifiye edildim. Velhasıl kelam Otuz küsuratlı yaşlara kadar geldim. Küsuratlarda boğulmayalım :))))
Uzun zamandan beri var olan durumlar ve olayları çok güzel bertaraf edebiliyordum.
Tabi denizdeki dalgaların bir noktadan sonra beni kulaç attırmayacağını,da biliyordum. Doğduğun andan itibaren hayat bir sınavdır aslında. Konum,koşullar,yaşam döngüsü, her biri senin benim yaşadıklarımız gibi... Çünkü hayat böyledir. Azizim...
Sen ne kadar görmezden gelsen,de yada kapatsan,da kulaklarını. Bir yerden sonra hoppp dur bakıyım sen bir der... Zaman demez !!! Mekan demez !!! Hayat demez !! İnsanlar, Çevre, tıkır tıkır işler. Hoppp dur diyen bedenin,dir Aslında...
İşte böyle anlardan birini ben şuanda yaşamaktayım. Bunun için daha fazla tıkanmamak ve ileride daha büyük kaoslara girmemek için biraz iç güdülerimi dinleme kararı aldım. Biraz nadasa çekilmek. Gelecek zaman diliminde Örselenmeden hırpalanmadan azamiye indirmek,biraz akışta kendimi bırakmak gibi gibi ..... Yani kısacası bu imtihanımda elbet bitecek ve ben iyi olacağım ......
Minik Dip Not yapıştıralım şuracığa : Daha önceki yazı dizinlerin,de yorum veya cevaplayamadığım kısım varsa özür dilerim. Veya yayınlayıp yorum atmadıysam kusuruma bakmayın lütfen. Tek tek kontrol edip cevaplamaya çalışacağım.
Yorum kısmını bu seferlik kapatacağım. Beni mazur görürseniz sevinirim...
