30 Haziran 2016 Perşembe

Geride Kalan Mermanat / Belgesel

Uğradı başıma hayatın kışı
Bu sene de bir hikmet var nenni nenni 
Gel yavru  ağlayıp üzme sen beni
Bu ağlamak yüreğime kor nenni nenni 

Bir kuruşum yoktur kefen alayım 
Emmime dayıma haber salayım
Bir toprağım yoktur mezar bulayım
Ahirette mi bize mezar var nenni nenni

Aşık olan şu dünyayı neylermiş 
Döner döner bahtım karadır dermiş
Masum olan Karbela'ya gidermiş
Bari dosta selamımı ver nenni nenni



Gündemin bu kadar keşmekeşliği, bilgi kirliliği, kendimle illiği içsel sıkıntılar, tv izlemem bunu coollum ben edasıyla değilde, gerçekten izlemediğim için söylüyorum. Ne hikmetse bir kaç gün önce tv de ne var diye bakasım geldi. Öyle kanalları boş gözlerle bakıp zaplarken bir buğulu ses nasıl dokunaklı, nasıl içten söylüyor yukarıdaki şarkıyı öylece kaldım.Şarkı bitip Damlanın sesiyle dikkatli dinlemeye başladım. Damla ve Bahri iki kardeş Damla 12 yaşında Bahri 9 yaşında. Rize,nin 40 km uzaklıkta Marmenat köyünde yaşıyorlar. Marmenat köyü eşsiz güzellikte yeşilin bin bir tonunun olduğu bir yer. Mevsimlik işçi olarak çalışan babaları büyük şehre gidince.Anneleri Ayşe 32 yaşında ve komşuları Nokta nine (80) yaşında birlikte köyde kalıyorlar. Herkesin göçüp gittiği bu topraklara sahip çıkıp, göz kulak oluyorlar. Peki ama nereye kadar!!!! 













Köyün şartlarını, kendi şartlarını, köyde onların haricinde başka çocuk olmamasını. Nokta nineyle arkadaşlıklarını. Annesini ve babasının durumlarını en doğal haliyle öyle bir anlatıyor ki O ekranın içine girip damlaya sarılmak istedim. 44 dakika boyunca belgesel,deki görüntüler 4 mevsim zaman diliminde çekildiği için 

Damla ve Nokta ninenin gözünden görüyoruz  her şeyi. Nokta ninenin yalnızlığı, yalnızlığını anlatırken görüntülerini, kabullenişlerini :( Bahri ile Damla ile olan arkadaşlıklarını birde onun ağzından dinlemek ???:((( İzlerken yer yer yaşlar aktı gitti benden.Minik ellerle toplanan o fasulye sahnesi, Çalı çırpı ve son sahnelerde dağıldım. Sonunu Söylemiyorum. Bu baş yapıt olan Belgeseli izlemeniz dileğiyle...




1 yorum:

  1. Bence de en güzel belgesellerden biri. Kaç kez rastladıysam TRT de, her seferinde başı ortası sonu demeden 6 veya 7 kez izledim.Damlanın konuşmaları insancıllığı sevecenliği,annenin işi başından aşkınlığı, Nokta Ninenin yalnızlığı,doğanın güzelliği,çetinliği,okul dönüşü girilen Nokta Nine'nin loş evinde maşingada kızaran kestaneler,yalnız geçecek ve belki de sonuncusu olacak kış için Nokta Nine'nin topladıklarından ayırdığı kestaneler,giderek terk edilen hayata değil artık yerli korku filmlerine mekan/dekor olan köyler....

    YanıtlaSil

Lütfen saygı çerçevesi içerisinde yorumları yapalım.Sosyal hesaplarınızı ve linklerini paylaşmayınız.Hakaret içerikli yorumları yayınlamıyorum. :)

Related Posts with Thumbnails
Tasarım : Merve Canbaz